Ewa Ćwikła - Fotografia
Od pasji do profesjonalizmu
Ewa Ćwikła urodziła się w 1961 roku. Pierwsze zetknięcie się z fotografia miało miejsce jeszcze za czasów nastoletnich. Mając 15 lat znalazła w domu aparat fotograficzny Zenit.
Pod wpływem pedagogów prowadzących pozalekcyjne zajęcia fotografii, Ewa Ćwikła poznała studio fotograficzne, pracę ze światłem oraz zrozumiała czym jest ta forma artystycznego przekazu.
Kiedy Ewa Ćwikła ukończyła 22 lata, podjęła decyzję o wyjeździe do Holandii, która po pewnym czasie stała się jej drugą ojczyzną. W miejscowości Schagen rozpoczęła pracę w sklepie fotograficznym, jednak z biegiem czasu Ewa Ćwikła doszła do wniosku, że musi poświęcić więcej czasu własnej twórczości. W 1985 roku podjęła ryzykowną decyzję by otworzyć własne studio fotograficzne. 28 lat później postanowiła porzucić całkowicie działalność handlową i oddać się wytężonej kreacji studyjnej we własnym studio fotograficznym, gdzie mogła doskonalić charakteryzację.
Kontakt z kolejnymi modelami pozwolił jej wypracować unikalny, wręcz niepowtarzalny styl, w którym kreuje własną wizję świata. Cechą wyróżniającą prace Ewy Ćwikły jest sposób obrazowania oparty opierający się charakterystycznym świetle, przywodzącym na myśl stary film. Korzystając z fotografii, uzyskuje niemal rembrandtowską stylistykę. Nie da się ukryć, że fotografie, które dzięki odpowiedniej pracy światłem i z użyciem przerysowanego gestu modelek, zyskują niecodzienne efekty niemal barokowego zdjęcia.
W mistrzowskich portretach Ewy Ćwikły, użycie malarskiej formy i swego rodzaju maniery, poniekąd również przekłamanej mimiki sprawiają, że fotografie, które tworzy artystka wzbudza zainteresowanie krytyków. Prace jakie prezentuje Ewa Ćwikła tworzą kolekcje muzealne prezentujące kompozycję zdjęć, które oddziałują na dzisiejszą fotografią portretową.
Ewa Ćwikły, jak sama twierdzi, szuka w portretach nostalgii, czegoś mrocznego i nieco niepokojącego. To pozwala uzyskać jej równowagę w zagonionym świecie. Swoimi wzbudzającymi autentyczny zachwyt pracami pragnie dać odbiorcy to, czego sama tak chętnie szuka.
Fotografie Ewy Ćwikły, Polki, której drugą ojczyzną stała się Holandia, mają w sobie coś niepokojącego, mrocznego, barokowego. Są niezwykłe, kapryśne, dalekie od oczekiwań związanych z dzisiejszą fotografią portretową.
Jej modele oraz kompozycje zdjęć są wyraźnie i niemal całkowicie uwarunkowane dialogiem ze sztuką holenderskiego, i flamandzkiego Złotego Wieku. Te niezwykłe, oszałamiające efekty wynikają z tzw. „światła Caravaggia”, znanego także jako „światło Rembrandta”.
Jej zdjęcia inspirowane są autentycznym zachwytem i zrozumieniem tego nurtu w malarstwie, a także atmosferą XVII-wiecznej Holandii, którą chłonęła zwiedzając holenderskie kolekcje muzealne i miasta przesiąknięte od wieków duchem wielkich mistrzów.
Fotografie Ewy Ćwikły wyróżnia perfekcja aranżacji studia, zadziwiające spojrzenie na człowieka jako malarską formę, niemal matematyczna precyzja w operowaniu sztucznym światłem, które skupia się na wybranym motywie i rozprasza w pozostałych miejscach, płynąc z kilku źródeł. "Myślę, że fotografia to bardzo intymna część mojego życia. Gdy fotografuję, otwieram się na świat i daję z siebie wszystko”.
